Η Ενιαία Τιμή Βιβλίου είναι ένα σύστημα διατίμησης και εμπορίας του βιβλίου, και συνίσταται στον καθορισμό από τον εκδότη μιας ορισμένης λιανικής τιμής πώλησης των βιβλίων που εκδίδει, η οποία ισχύει έναντι πάντων και επί της οποίας οι βιβλιοπώλες έχουν δικαίωμα να εφαρμόζουν περιορισμένο ποσοστό έκπτωσης.

Το σύστημα αυτό εισήχθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1997, με τον νόμο 2557/1997, κατά το πρότυπο της προϋπάρχουσας γαλλικής νομοθεσίας (νόμος Lang). Εκτός από τη Γαλλία, το σύστημα Ενιαίας Τιμής Βιβλίου εφαρμόζεται και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβλεπόμενο είτε διά νόμου είτε διά συλλογικών συμβάσεων μεταξύ εκδοτών και βιβλιοπωλών.

Στην πράξη, «Ενιαία Τιμή Βιβλίου», όπως καθιερώνεται στον νόμο 2557/97, σημαίνει ότι κάθε τίτλος βιβλίου που εκδίδεται, επανεκδίδεται ή ανατυπώνεται, πωλείται προς στο κοινό στην ίδια λιανική τιμή από όλα τα σημεία λιανικής πώλησης. Την ενιαία τιμή την καθορίζει ο εκδότης για κάθε βιβλίο που εκδίδει. Οι βιβλιοπώλες, και κάθε τρίτος που πωλεί λιανικώς βιβλία, μπορούν να κάνουν εκπτώσεις μόνον έως 10% επί της ενιαίας τιμής. Επίσης δεν μπορούν να προβαίνουν σε «πρόσθετες παροχές», όπως για παράδειγμα προσφορά δώρων μαζί με τα βιβλία.

Στο καθεστώς Ενιαίας Τιμής υπάγονται όλα τα βιβλία που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, εκτός των ξενόγλωσσων βιβλίων ξένου εκδότη, επί δύο χρόνια από την ημερομηνία έκδοσης, επανέκδοσης ή ανατύπωσής τους. Ως βιβλία θεωρούνται και τα cd που αναπαράγουν ακριβώς το περιεχόμενο βιβλίων.

Με τον νόμο 4254/2014, η Ενιαία Τιμή Βιβλίου καταργήθηκε σε όλα τα είδη βιβλίων πλην των λογοτεχνικών.

Στις 4 Ιουνίου 2018, δημοσιεύθηκε το Σχέδιο Νόμου σχετικά με την τροποποίηση του νόμου για την Ενιαία Τιμή Βιβλίου. Σύμφωνα με αυτόν, απαγορεύεται η διάθεση βιβλίων στο κοινό από τον ίδιο τον εκδότη τους ή από τρίτο, για δεκαοκτώ (18) μήνες από την πρώτη έκδοσή τους:

α. σε τιμή που υπερβαίνει την τιμή που καθορίστηκε από τον εκδότη ή
β. σε τιμή που είναι μικρότερη του ενενήντα τοις εκατό (90%) της τιμής αυτής.